سندرم پیریفورمیس منجر به درد یا بی حسی در ناحیه لگن، باسن یا بالای ساق پا می شود. این عارضه زمانی رخ می دهد که عضله پیریفورمیس به عصب سیاتیک فشار وارد می کند.
چنین وضعیتی ممکن است به دنبال تورم، آسیب، اسپاسم عضلانی یا بافت اسکار در پیریفورمیس ایجاد شود. این موارد نام برده شده ممکن است طی چند روز یا چند هفته با راهکارهای درمانی ساده و استراحت بهبود پیدا کند.
آشنایی با سندرم پیریفورمیس
این عارضه زمانی رخ می دهد که عضله پیریفورمیس به عصب سیاتیک فشار وارد کند و منجر به التهاب آن می شود. این عارضه درد و بی حسی در باسن و پشت ساق پا ایجاد می کند. همچنین امکان ایجاد آن در یک یا دو طرف بدن وجود دارد.
پیریفورمیس یک عضله صاف و باریک است که از پایین ستون فقرات، از قسمت باسن تا بالای ران می گذرد. این عضله به حرکت در پایین تنه شما کمک می کند.
عصب سیاتیک در زیر پیریفورمیس قرار دارد. در واقع به این صورت است که عصب از طناب نخاعی، سپس از باسن و از پشت هر پا به قسمت پایینی پا حرکت می کند. عصب سیاتیک به عنوان بزرگ ترین و طولانی ترین عصب در بدن شناخته می شود.
سندرم پیریفورمیس چه تفاوتی با سیاتیک دارد؟
اگرچه این دو بیماری با یکدیگر مرتبط هستند و هر دو عصب سیاتیک را تحت تاثیر قرار می دهند؛ اما با یکدیگر تفاوت دارند.
فتق دیسک یا تنگی کانال ستون فقرات می تواند منجر به درد ناشی از عصب سیاتیک شود. علائم معمولا قسمت پایین کمر را تحت تاثیر قرار می دهد و از سمت باسن و ساق پا به سمت پایین گسترش پیدا می کند.
در حالی که سندرم پیریفورمیس باعث تحت فشار قرار دادن عضله پیریفورمیس روی یک ناحیه از عصب سیاتیک در باسن می شود. این عارضه می تواند شبیه به سیاتیک باشد؛ اما تنها در یک نقطه خاصی رخ می دهد.
علت ایجاد این سندرم چیست
هر موردی که منجر به فشار آوردن پیریفورمیس روی عصب سیاتیک شود، باعث سندرم پیریفورمیس خواهد شد. از شایع ترین علل آن می توان به چنین مواردی اشاره کرد:
- التهاب یا تورم در پیریفورمیس یا بافت اطراف آن
- باقی ماندن جای زخم در عضله
- اسپاسم عضلانی
چنین مشکلاتی می تواند ناشی از این موارد رخ دهد:
- نشستن طی طولانی مدت (به خصوص افرادی که زیاد سرکار می نشینند)
- بالا رفتن از پله ها، دویدن یا راه رفتن با عضلات پیریفورمیس ضعیف
- انجام تمرینات ورزشی بیش از حد یا انجام حرکات تکراری
- آسیب وارد شدن به باسن، پا یا لگن هنگام تصادفات رانندگی
- گرم نکردن قبل از شروع تمرین یا عدم تمرینات کششی مناسب پس از آن
- سفت شدن ماهیچه ها به دلیل عدم فعالیت بدنی
- بلند کردن وسیله به طرز نامناسب و آسیب وارد شدن به عضله پیریفورمیس
همچنین لازم به ذکر است آناتومی غیر طبیعی نیز باعث ایجاد این سندرم می شود که سندرم پیریفورمیس اولیه می گویند.
آشنایی با علائم
علائم ناشی از این عارضه در قسمت هایی مانند بالای ساق پا، باسن و لگن رخ می دهد. افراد اغلب این عارضه با چنین علائمی گزارش می دهند:
- سوزش
- بی حسی
- درد
- تیر کشیدن
گاهی با انجام فعالیت های خاص علائم بدتری را نیز تجربه می کنند:
- نشستن طی طولانی مدت
- بالا رفتن از پله ها
- پیاده روی یا دویدن
چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص این عارضه معمولا پروسه آسانی نیست و اغلب با رد دیگر سایر علل احتمالی تشخیص داده می شود.
زمانی که به پزشک مراجعه می کنید برای تشخیص مشکل باید در خصوص این موارد توضیح دهید:
- در خصوص علائم و عادت های روزانه
- سابقه بیماری های خود
همچنین در ادامه معاینات فیزیکی با انجام برخی از حرکات برای شما انجام می شود. هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص این سندرم وجود دارد.
آزمایش هایی که به رد سایر دلایل کمک می کند و منجر به شناسایی بیماری شما می شود را برای شما ذکر خواهیم کرد:
- سونوگرافی
- سی تی اسکن
- الکترومیوگرافی
- ام آر آی
نحوه درمان چگونه است؟
درمانی که معمولا برای این عارضه در نظر می گیرند به شرح زیر است:
- مدتی را باید استراحت کنید.
- باید تمرینات خانگی را برای حرکات کششی یا تقویت عضلات پیریفورمیس انجام دهید.
- ماساژ را به عنوان درمان مکمل انجام دهید.
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را طبق تجویز پزشک استفاده کنید.
- داروهای شل کننده عضلانی در صورت دستور پزشک مصرف کنید.
- فیزیوتراپی انجام دهید.
- تزریق استروئید و بوتاکس را انجام دهید.
پزشک سعی بر این دارد که بیمار به روش های غیر جراحی بهبود پیدا کند، در صورت عدم درمان در نهایت تصمیم به انجام عمل جراحی می گیرند. طی عمل جراحی موردی که باعث فشار به عضله پیریفورمیس می شود، برداشته خواهد شد.
آیا راهکاری برای جلوگیری وجود دارد؟
راهکارهایی که برای در نظر گرفته شده به شرح زیر است:
- باید انجام تمرینات ورزشی را در برنامه خود داشته باشید تا ماهیچه های خود را سالم و قوی نگه دارید.
- اگر طی روز مدت زمان زیادی می نشینید، باید گاهی راه بروید، بایستید یا حرکت کششی انجام دهید.
- به وضعیت بدنی خود هنگام رانندگی، ایستادن و نشستن توجه داشته باشید.
- قبل از انجام ورزش، بدن خود را گرم کنید و پس از آن نیز تمرینات کششی انجام دهید.
- هنگام بلند کردن وسیله ها باید زانوی خود را خم کنید و پشت خود را کاملا صاف نگه دارید. هنگام بلند کردن وسیله به بدن خود پیچ و تاب ندهید.
تا چه مدت این بیماری باقی می ماند؟
معمولا این سندرم با تغییر سبک زندگی و در نظر گرفتن راهکارهای درمانی ساده طی مدت کمی برطرف می شود.
معمولا علائم طی چند روز یا چند هفته بهبود پیدا می کند. اما نکته لازم به ذکر این است که امکان بازگشت بیماری به افرادی که به دستورالعمل ها توجه ندارد، وجود خواهد داشت.
همچنین افرادی که درمان درستی برای مشکل خود در نظر نمی گیرند تا حد زیادی عملکرد روزانه تحت تاثیر قرار می گیرد.
بدون دیدگاه